Zapis EEG podczas snu i czuwania

Nawet po wielu latach pracy za każdym razem można być zafascynowanym bezpośrednią obserwacją procesów zachodzących podczas snu. W trakcie zasypiania regularny rytm alfa, właściwy dla stanu czuwania, przechodzi w szybkie rytmy niskonapięciowe. Nieco później pojawiają się fale wolne o coraz wyższej amplitudzie i coraz dłuższym czasie trwania, fale te w miarę upływu czasu stają się głównym składnikiem zapisu. Zmiany powyższe, typowe dla snu, opisali już w latach mózg gałki oczne mręsme

Stadia snu rozpoznaje się na podstawie zapisu czynności bioelektrycznej rejestrowanej z mózgu, gałek ocznych i mięśni. W miarę pogłębiania się snu Non-REM (stadia 1-4) czynność bioelektryczna mózgu (EEG) zwalnia się, a jej amplituda wzrasta, za to napięcie mięśniowe obniża się. Podczas zasypiania pojawiają się wolne wahadłowe ruchy gałek ocznych. We śnie REM zapis EEG przypomina stadium 1, a w EOG występują charakterystyczne szybkie ruchy gałek ocznych. Mięśnie, pomijając przygodne skurcze, są całkowicie rozluźnione trzydziestych amerykańscy fizjolodzy Loomis i Davis. Ustalili oni ponadto, że stopniowe zwolnienie i wzrost amplitudy towarzyszą pogłębianiu się snu, i próbowali na tej podstawie dokonać podziału snu na stadia. Ich klasyfikacja miała jednak pow ażne niedociągnięcia, jako że nie znano wówczas jednego z najważniejszych stadiów snu, stadium REM.