Pierwsze próby doświadczalnego pozbawienia snu

Pionierskie badania nad skutkami długotrwałej bezsenności przeprowadzili w roku 1896 G. Patrick i J. Gilbert, psycholodzy z uniwersytetu stanu Iowa w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza próba trwała 90 godzin, wzięło w niej udział trzech zdrowych, młodych mężczyzn. Nie była to próba jedyna, przeprowadzono po niej jeszcze kilka następnych. Jednym z uczestników był 28-Ietni docent z tego samego uniwersytetu. W ciągu dnia pełnił on normalne zajęcia, w nocy czytał lub zasiadał do gry. W późniejszej fazie doświadczenia musiał nocą być w ciągłym ruchu, na przykład spacerować. Przez cały czas poddawano go testom sprawności umysłowej i pomiarom fizjologicznym. Pierwsza noc minęła bez żadnych kłopotów, ale następnej z trudem walczył ze snem. zwłaszcza o świcie. W drugiej połowie eksperymentu musiał być stale czymś zajęty, gdyż w przeciwnym razie natychmiast zasypiał. Już drugiej nocy miał iluzje, skarżył się, żc podłoga pokryta jest jakąś kleistą substancją lub że nie może chodzić, gdyż wznieca nogami tumany okruchów. Jeszcze później zdawało mu się, że w powietrzu unoszą się kolorowe płatki. Iluzje te zniknęły całkowicie, gdy obudził się ze snu wyrównawczego, który trwał 10,5 godziny. Dwaj pozostali ochotnicy nie mieli wprawdzie iluzji, ale przetrwanie doświadczenia kosztowało ich wiele wysiłku. Oni także po odespaniu eksperymentu czuli się bardzo dobrze.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>