O lisach, szczurach i słoniach, czyli o śnie u ssaków

Lis przed udaniem się na spoczynek rozgrzebuje ziemię i kręci się w kolo, raz w jedną, raz w drugą stronę, z nosem tuż przy koniuszku ogona. W ten sposób przygotowuje sobie legowisko. Potem siada, owija się ogonem od przodu i wreszcie się kładzie. Głowa i przednia część tułowia są zwinięte, a pysk schowany pod nasadę ogona (rys. 7.1).

Zoolog Liselore Hassenberg nazywa zachowania takie rytuałem przed snem rytuały te obserwuje się u wielu gatunków. Zwierzęta nie kładą się od razu na wybranym miejscu, lecz w pewnym sensie przygotowują się do snu. Każdy gatunek wybiera sobie inne miejsce do spania. Niedźwiedź i lis lubią spać w jamie lub innych trudno dostępnych miejscach. Pewien gatunek foki, zwany mnichem, wynalazł sobie szczególną kryjówkę. Foka ta wpływa do jaskini, położonej w

Zwierzęta, podobnie jak człowiek, przyjmują określoną pozycję podczas snu. Niektóre z pozycji tych przedstawiono na rysunku, Kot leży na boku, wyciągnięty lub skulony. Wiele zwierząt zwija się w kłębek, śpiąc na brzuchu (królik, lis, koń), inne kładą się na boku (kot, kangur). Hiena leży na brzuchu, z wygiętym grzbietem i nosem schowanym w kierunku ogona, wygląda wówczas zupełnie jak kula. Niektóre tylko zwierzęta śpią na wznak, należy do nich lew, czasem też w pozycji tej sypia niedźwiedź i królik. Lampart leży okrakiem na gałęzi, a ogon i nogi zwisają mu bezwładnie. Wyjątkowo oryginalną pozycję przyjmuje nietoperz, który wisi podczas snu. Obserwacja potwierdza więc, że poszczególne gatunki ssaków przyjmują charakterystyczną pozycję podczas snu. A czy stwierdza się u nich stadia snu, tak jak u człowieka? czynność bioelektryczna nrrózau IEEG) czynność bioelektryczna l| ' r I mięśni (EMG) i sekundy czuwanie sen Non-REM