Dobowe zapotrzebowanie na sen cz. 2

Obok takich, jak opisany powyżej, przykładów symulacji, znane są też potwierdzone przypadki bardzo krótkiego snu dobowego. Henry Jones i łan Oswald znaleźli w Australii dwu zdrowych mężczyzn, w wieku lat 30 i 54, którzy twierdzili, że sypiają mniej niż trzy godziny na dobę. Obaj prowadził] czynne życie zawodowe i sprawiali wrażenie ludzi pełnych energii. Sześć do siedmiu dni spędzonych w pracowni pozwoliło potwierdzić, że sypiają oni rzeczywiście mniej niż trzy godziny dziennie. Sen głęboki (stadium 3 i 4) zajmował u nich 50% całkowitego czasu snu, a sen REM, który występował wkrótce po zaśnięciu, trwał około kwadransa.

Anglik Ray Meddis i jego współpracownicy donoszą o jeszcze jednym niezwykłym przypadku. Pewna siedemdziesięcioletnia emerytowana pielęgniarka twierdziła, że wystarcza jej zaledwie godzina snu w ciągu doby. Nie czuje się po prostu zmęczona i noc spędza na pisaniu i malowaniu. Kobieta ta badana była dwukrotnie i spędziła w pracowni snu raz 3 dni, a następnym razem 5 dni. Obserwowano ją przez całą dobę, aby wykluczyć, czy nie sypia w ciągu dnia. Także i w tym przypadku potwierdzono występowanie wyjątkowo krótkiego czasu snu. Stadia 3 i 4 zajmowały prawie połowę czasu spędzonego we śnie, co wobec podeszłego wieku badanej jest swego rodzaju osobliwością.

Czas trwania snu REM był skrócony w porównaniu z normą. Autorzy doniesienia podkreślają, że badana była w jak najlepszej formie i że nie stwierdzono żadnych objawów towarzyszących długotrwałemu pozbawieniu snu.